sábado, 31 de marzo de 2007

Ascenso do Atlético Lourenzá

Quixera, dende eiquí, amosar a miña ledicia polo ascenso a Segunda Rexional,fai xa quince días, do equipo de fútbol da terra do meu pai.

Noraboa Lourenzá!!!
















18-03-07. Á terceira foi a vencida, depois de empatar con Codesido o Atlético Lourenzá logrou o desexado ascenso á Segunda Rexional.

Nun partido algo desordenado, no que o Lourenzá adiantóuse na primeira parte, os locais festexaron diante do seu público o ascenso de categoría. Si ben os visitantes conseguiron o empate a falta de uns 15 minutos os xogadores laurentinos non viron perigrar en ningún momento o obxectivo previo. O importante non foi o resultado nin o partido, o importante foi a festa.

www.pontedapedra.com

Azzurro (Adriano Celentano)

Hattrick








Hoy comienza una nueva temporada en Hattrick para Igoa Football Supporters Club (IFSC), la cuarta consecutiva en Xª. Este año el ascenso, más que nunca, es una obligación, puesto que parece que el grupo que ha tocado es mucho más asequible que los tres anteriores.

El fútbol vuelve a casa...



Jornada 1:

Victoria por 3-0 en el partido contra los valencianos del Dobón C.F, en el estadio St Jon´s Park. Goles de Magdiev, Chainho y Carlin. Con esta victoria IFSC, se convierte en el primer lider de la temporada.

viernes, 30 de marzo de 2007

Música

Frente al nuevo Conservatorio, nueva escultura


















Me cuesta tanto olvidarte (Mecano)



Sereas (Luar na lubre)



"Música es el arte de combinar los sonidos con el tiempo".

Ferrol: Proxecto inacabado

Hai século e medio, o 28 de marzo de 1856, a Xunta de Comercio de Ferrol, representada por Domingo Calbo (vicepresidente), Fernando Díaz Noriega, Pablo Perpiñán, Matías Cebreiro, Joaquín Jofre Domenech e José Montero y Aróstegui (vocal secretario) dirixíase ó Ministro de Fomento nestes termos: “Cuando apenas habrá en España pueblo de alguna consideración que no tenga abiertas sus comunicaciones (...) imposible parece que la capital del mejor Departamento naval de España se vea aún aislada y en la más completa incomunicación con el resto de la Península. El Ferrol, Excmo. Señor, sólo puede ser accesible por mar, y su Junta de Comercio no puede menos que llamar su alta atención sobre este estado de abandono, que está reclamando pronto remedio. Las obras de la carretera general que deben ponerle en comunicación directa con la Corte, no presentan toda la actividad que requieren los intereses de este infortunado y sufrido país, para que los pueblos interesados en esa comunicación principien a tocar los beneficios a que son acreedores (...) Según la condición cuarta del pliego formulado en 30 de Abril de 1853, para la contrata de las obras que nos ocupan, debían éstas quedar concluidas y en estado de primera entrega en el plazo de dos años; pero este plazo, Excmo. Señor, ha terminado ya con el exceso que se reconoce, y sin embargo, ni las obras están concluidas ni presentan un estado de adelanto que haga sentir a los pueblos su pronto y feliz término. La Junta que tiene el honor de dirigirse a V.E., ignora las causas que haya habido para que el contratista no hubiese ya cumplido sus compromisos; pero este país, que desde fines del siglo pasado no ha cesado de reclamar sobre la realización de tan vital e interesante asunto, y que tiene hecho tantos sacrificios para esta obra, satisfaciendo crecidas sumas con arbitrios locales que fueron distraídos a otras atenciones, observa con dolor que el estado de los trabajos está muy lejos de corresponder a las justas esperanzas que había concebido, cuando creía cercano el día de que al fin llegasen a ser una verdad los ofrecimientos hechos y los contratos realizados.

La Junta de Comercio del Ferrol (...) tiene que manifestar a V.E. que no es el interés sólo del Ferrol el que media en este asunto, aunque la circunstancia de encerrar en su seno el mejor Arsenal de nuestra Península era un elemento bastante para que no se le viera aislado como el puerto más insignificante, no: es el interés de una grande y olvidada porción del territorio gallego el que le mueve a levantar su voz para recordar el cumplimiento de las ofertas que le fueron hechas y de los contratos realizados: son la agricultura, la industria y el comercio los que reclaman ese elemento de vida que por largos años ha sido objeto de tantas esperanzas y de tantos desengaños. No perdamos de vista, Excmo. Señor, que el puerto de Ferrol, además de los establecimientos oficiales del Estado, encierra en su seno gérmenes de riqueza que pueden desarrollarse en grande escala con la constancia y la fuerza de voluntad que se necesita para todas las empresas: que ya hoy cuenta a la inmediación de sus dilatadas y pintorescas riberas con diferentes establecimientos industriales, como la fábrica nacional de cobrería de Jubia y las particulares de tejidos del Rojal y del Seijo: una de harina, que montada con maquinaria moderna compite ya con las mejores de Castilla, y en fin, con otras fábricas muy establecidas de curtidos y papel, que se desarrollarían con mayor extensión naciendo otras nuevas con los numerosos saltos de agua con que la naturaleza nos está brindando, en el momento en que las vías de comunicación abriesen ancha plaza al desarrollo industrial y a las transacciones mercantiles, cambiando el Ferrol de la vida oficial, y hasta cierto punto efímera que hoy tiene, por otra más activa y permanente (...)”.


Como pode observarse, o ton xeral e os paralelismos que suxire son de máxima actualidade, e aplicados ó día a día estariamos fronte á Praza de España, a intervención no barrio de Recimil, a revitalización socioeconómica e arquitectónica dos barrios da Magdalena e Ferrol Vello, os accesos ó porto exterior, o comezo real das obras (non virtual ou proxectual) dun polígono industrial, a biblioteca pública, a urxente remodelación da Praza de Armas, a inadecuada iluminación urbana, o desleixo cara unas axeitadas estacións de tren e autobuses (ambas a escala “playmóbil”), a depuración das augas residuais que van á ría, a atención permanente ós barrios periféricos, un certo coidado dos espazos públicos emblemáticos, como o Parque Municipal ou o Cantón, e un longo etcétera... Certo é que os presupostos anuais non poden abranguelo todo, pero como entón defender a coherencia da inversión nun minifoxo rodeado de bancos con vistas a un muro; ou o feito de encher non poucas prazas da cidade con esculturas dun mesmo autor e considerábel custo material; ou optar por substituír –cunha présa inexplicábel– pavimentos históricos por outros de baixo rendemento; ou invertir nun –tamén virtual– futuro Patrimonio da Humanidade, en lugar de facelo nun Presente de Calidade...? Pero supoño que diso se trata cando se está a gobernar: tomar partido pola alternativa de gasto que a posesión do poder democrático lexitima.

A pregunta é: ¿faríase o mesmo se a dotación económica saíse do peto de cada quen?

FERROL: PROXECTO INACABADO
PATRIMONIO E SOCIEDADE
Texto: Rosa Méndez Fonte
Especialista en Patrimonio

Nordesía – Diario de Ferrol

Xogos Tradicionais: A Chave

















Coñécense distintas formas de xogar á chave. O habitual é que a chave sexa un aparello de ferro, consistente nunha especie de poste ou vástago de pequeno tamaño sobre o que se colocan aspas tamén de metal que poidan xirar sobre este. O obxectivo do xogo é lanzarlles a estas aspas obxectos de pequeno tamaño pero pesados, como moedas, para que xiren e así iren sumando puntos os diferentes equipos de xogadores, tendo en conta factores como a distancia desde a que se fan os lanzamentos.

jueves, 29 de marzo de 2007

O Futuro

O asteleiro máis preparado, e máis maltratado















Novo Barrio no Bertón

Igoa e o Fútbol

Dende pequeno, por influencias da familia e da sociedade, xoguei e gostei moito do fútbol. Últimamente, e por diferentes motivos, é un deporte que non me atrae como antes, e únicamente me intereso polo equipo da miña cidade, o Racing de Ferrol.

Deixo unhas imaxes de cando era cativo...e xogaba ó futbol

Na casa da miña avoa, en Lourenzá (Mariña Lucense), e xogando en "Os Amigos", xunto a Nacho Novo, estrela do fútbol e do deporte ferrolán




















Agora, achégome a deportes como o Rugby, maís nobre e no que se moven menos intereses económicos. Esta é a miña firma no foro da FDP

Máis sobre o Título do Blog

É preciso engadir, que o nome "Igoa" nace no foro da Federación de Peñas do Racing de Ferrol.

No momento de rexistrarme pensei nun xogador que significara algo para mín como afeccionado racinguista, e decidín escoller a Igoa, que a pesares de estar moi pouco tempo en Ferrol, ven a representar a historia de moitos outros futbolístas vascos que remataron xogando no Racing, gracias a que viñeron facer o Servicio Militar nesta cidade.

Despois, gostaría de explicar o do título, ou máis ven o de "El Villano en su rincón". Ben, pois é o título dunha das partes de "Fuenteovejuna", obra de Lope de Vega, que "simboliza la solidaridad popular frente al arbitrario y tiránico señor feudal", e " describe la vida humilde, serena, en plenitud, de Juan Labrador", que "añora la libertad y la naturaleza".

Con esto, remata a explicación da elección do nome do meu Blog.

A tataravoa

Veño de recibir un agasallo do meu avó, unha foto da súa avoa:

Manuela Couceiro Rodríguez.

A avoa do meu avó, vivíu no lugar de Ayón, na parroquía de Centroña, en Pontedeume. Representa as miñas raíces eumesas, por parte de nai.

Réstame por dicir que esta muller era prima de Antonio Couceiro Freijomil, un humilde historiador galego.

Velaí a súa foto:

Bilingüismo

Neste recuncho fálanse dous idiomas, o Galego e o Castelán.
Comprométome a mesturar un dia si, e un tamén, ámbolos dous, e ser espello da realidade galega.

Cancíon en galego dun ferrolán:

Dejen de enredar, señores del PP

El juez imputa un delito de desobediencia grave al director de la policía durante el 11-M
"Estoy en disposición de aceptar las consecuencias", ha dicho Díaz de Mera al negarse a revelar la fuente que le informó de la ocultación de un informe que vinculaba a ETA con los atentados.
Fuente: El País.

El Partido Popular debería explicar a los ciudadanos qué significan los siguientes puntos:

->Disposición Transitoria 4ª de la C.E:

En el caso de Navarra, y a efectos de su incorporación al Consejo General Vasco o al régimen autonómico vasco que le sustituya, en lugar de lo que establece el artículo 143 de la Constitución, la iniciativa corresponde al Órgano Foral competente, el cual adoptará su decisión por mayoría de los miembros que lo componen. Para la validez de dicha iniciativa será preciso, además, que la decisión del Órgano Foral competente sea ratificada por referéndum expresamente convocado al efecto, y aprobado por mayoría de los votos válidos emitidos.

Si la iniciativa no prosperase, solamente se podrá reproducir la misma en distinto período del mandato del Organo Foral competente, y en todo caso, cuando haya transcurrido el plazo mínimo que establece el artículo 143.


-> Disposición Derogatoria de la C.E:

2. En tanto en cuanto pudiera conservar alguna vigencia, se considera definitivamente derogada la Ley de 25 de octubre de 1839 en lo que pudiera afectar a las provincias de Alava, Guipúzcoa y Vizcaya.

En los mismos términos se considera definitivamente derogada la Ley de 21 de julio de 1876
.


-> Pacto por las Libertades y Contra el Terrorismo:

1. El terrorismo es un problema de Estado. Al Gobierno de España corresponde dirigir la lucha antiterrorista, pero combatir el terrorismo es una tarea que corresponde a todos los partidos políticos democráticos, estén en el Gobierno o en la oposición. Manifestamos nuestra voluntad de eliminar del ámbito de la legítima confrontación política o electoral entre nuestros dos partidos las políticas para acabar con el terrorismo.

miércoles, 28 de marzo de 2007

Democracia participativa

Querría aprovechar el dia que inauguro mi blog, para hablar de algo que me apasiona, la política, lo social.

Me gustó el nuevo programa de TVE, en el que el Presidente del Gobierno responde a las preguntas de los ciudadanos. Creo que eso se debería extrapolar a otros niveles de gobierno, pues considero que sería más productivo para la población.

Invito a los entes autonómicos, y a las Televisiones locales, a hacer un esfuerzo de este tipo. Todos saldríamos ganando.

Por lo de pronto, hemos de conformarnos con la participación de Mariano Rajoy, que parece la última.

Moonlight Shadow - Mike Oldfield



Una de mis canciones preferidas. De vez en cuando, colgaré alguna que otra canción.

Ferroliño



La canción de Los Limones, "Ferrol",es el himno de una generación de ferrolan@s.

Los ferrolanos tenemos que dejar de mirar para otro lado,y arrimar el hombro para levantar Ferrol de la depresión, del complejo, sin disputas fratricidas, mirando por lo nuestro, y por nuestro futuro.

Sobre el título del Blog

Igoa en su rincón, es un juego de palabras.

Buscaba un título adecuado para el Blog, pues quería destacar lo que supone escribir y dar opiniones desde la más absoluta libertad, y a la vez encontrar algo que tuviera que ver con la literatura.

Voilá!, encontré un libro de Lope de Vega, Fuenteovejuna, que tiene por subtítulo "El Villano en su Rincón", y que viene a ser un canto a la libertad, frente a la opresión (añado: cualquier tipo de opresión).

Igoa (Igoagoyena) es mi firma en Internet.

Déjale con su opinión;
que si al rey con su poder
no quiere ver, yo iré a ver
al villano en su rincón
.


Que venga, mientras no me quite lo mio...